Fojtství z Lidečka / The Reeve’s House from Lidečko
PL
Dom wójta z miejscowości Lidečko
Rzadki oryginał wołoskiego wieńcowego piętrowego domu wójta z balkonem pochodzi z 1812 roku. Już w 1941 roku został wpisany na listę obiektów chronionych przez Państwowy Urząd Ochrony Zabytków. Dom został zbudowany przez ówczesnego wójta z Lidečka - Františka Františáka. Jednak ze względu na małżeństwo z córką młynarza w 1834 roku postanowił przenieść budynek w inne miejsce, a mianowicie do młyna Šimara nad rzeką Senice w Lidečku. Stał tam do 1968 roku, kiedy to został ponownie rozebrany, przewieziony i postawiony w Parku etnograficznym w Rożnowie. Wnętrze domu przedstawia sytuację z przełomu XIX i XX wieku. W tym czasie mieszkała tu rodzina jednego z żonatych młynarzy. Pomieszczenie służyło nie tylko do zamieszkania, ale jednocześnie produkowali i naprawiali w nim części do urządzeń młyńskich. Górne piętro służyło głównie do przechowywania mąki i worków ze zbożem, które młynarze wciągali tu za pomocą wielokrążka umieszczonego na poddaszu na balkonie. Dom został pierwotnie zbudowany w zupełnie innym celu, jednak urzędu wójta, dzisiejszego sołtysa, nie mamy wiarygodnie historycznie udokumentowanego.
DE
Vogtei aus Lidečko
Das seltene Original einer walachischen zweistöckigen Vogtei in Blockbauweise mit Außengang stammt aus dem Jahre 1812. Bereits 1941 wurde es in die Liste der von der Staatlichen Denkmalpflege geschützten Objekte aufgenommen. Das Haus wurde von František Františák, dem damaligen Vogt von Lidečko, erbaut. Aufgrund seiner Heirat mit der Tochter eines Müllers im Jahre 1834 entschloss er sich jedoch, das Bauwerk an einen anderen Ort zu verlegen, nämlich zu der Šimar-Mühle am Fluss Senica in Lidečko. Dort stand es bis 1968, dann wurde es wieder auseinandergenommen, verlegt und im Walachischen Freilichtmuseum aufgebaut. Die Innenausstattung in dem Haus zeigt die Situation an der Wende vom 19. zum 20. Jahrhundert. Zu dieser Zeit lebte hier die Familie eines der eingeheirateten Müller. Die Stube diente nicht nur zum Wohnen, sondern hier wurden Teile für die Mühlengeräte hergestellt und repariert. Das Obergeschoss diente hauptsächlich der Lagerung von Mehl und Getreidesäcken, die mithilfe einer im Dachraum der Pawlatsche befindlichen Seilrolle hinaufzogen wurden. Das Haus wurde ursprünglich zu einem ganz anderen Zweck erbaut, allerdings verfügen wir über keine gesicherten historischen Belege zu dem Amt des Vogts, was heute wohl einem Bürgermeister entspräche.
