Historické fotografie / Historic photographs
Matochova usedlost z Velkých Karlovic – Jezerného / Matocha’s Farmstead from Velké Karlovice – Jezerné
- PL
Posiadłość Matocha z miejscowości Velké Karlovice − Jezerné
Posiadłość została nazwana w muzeum imieniem ostatniego właściciela - Josef Matocha. Pierwotnie jednak należała do Martina Jakeša i była związana z posiadłością furmana jego brata Ondřeja. Te dwa gospodarstwa położone blisko siebie ilustrują rzeczywistą sytuację w dolinie Jezerné w Velkich Karlovicach pod koniec XVIII wieku. W naszym muzeum służą jako żywy przykład gospodarki rolnej z hodowlą zwierząt domowych i drobiu. Choć dom mieszkalny w odróżnieniu od pierwotnych budynków gospodarczych jest rekonstrukcją nieistniejącego już dziś budynku, cała posiadłość wygląda tak samo, jak w pierwotnym miejscu. Tylko w izbie mieszkalnej znajduje się ekspozycja, pozostałe pomieszczenia są wykorzystywane do eksploatacji. Izba mieszkalna reprezentuje jeden z bardziej nowoczesnych sposobów życia na obszarze Wołoskiej wioski, okres lat dwudziestych i trzydziestych XX wieku, kiedy to w gospodarstwach domowych wprowadzono już oświetlenie elektryczne.
- DE
Matocha Gehöft aus Velké Karlovice − Jezerné
Das Gehöft ist im Museum nach dem letzten Besitzer Josef Matocha benannt. Ursprünglich gehörte es jedoch Martin Jakeš und war mit dem Fuhrmannsanwesen seines Bruders Ondřej verwandtschaftlich verbunden. Diese beiden dicht beieinanderliegenden Höfe zeigen die reale Situation im Jezerná-Tal in Velké Karlovice am Ende des 18. Jahrhunderts. In unserem Museum dient es als lebendige Demonstration der Bauernwirtschaft mit der Zucht von Haustieren und Geflügel. Obwohl das Wohnhaus im Gegensatz zu den originalen Wirtschaftsgebäuden eine Rekonstruktion eines nicht mehr vorhandenen Bauwerks ist, sieht das gesamte Gehöft genauso aus wie an seinem ursprünglichen Standort. Nur die Wohnstube ist als Ausstellung eingerichtet, die restlichen Räume werden für betriebliche Zwecke genutzt. Der Wohnraum präsentiert eine der moderneren Wohnformen im Areal des Walachischen Dorfes aus den 1920er bis 1930er Jahren, als die Haushalte bereits elektrisch beleuchtet waren.
