PFLAUMENMUS-KOCHANLAGE AUS KLEŠICE
Standort: Klešice / Bezirk Chrudim
Datierung: 19. Jahrhundert
Art der Umsetzung: Übertragung
Die Pflaumenmus-Kochanlage war ursprünglich Teil der Koráb-Mühle und wurde in der zweiten Hälfte des 19. Jahrhunderts erbaut. Der einzigartige Mechanismus wurde von einem Wasserrad über zwei Riemengetriebe angetrieben. Wenn sich das Wasserrad nicht drehte, betätigten zwei Männer die Rührer per Hand mit einer Kurbel. Die Kochanlage ist mit drei Kupferkesseln und einer separaten Heizung ausgestattet. Je nach Zahnradgröße änderten sich die Drehzahlen der Rührwerke. Eine unterschiedliche Rührgeschwindigkeit war wichtig für die richtige Verarbeitung der Früchte, insbesondere von Pflaumen, Zwetschgen oder Äpfeln. In dem ersten Kessel wurde das Obst gekocht und dann in den zweiten umgefüllt. Nach der Entfernung der Steine oder Kerne wurde es im dritten Kessel langsam gekocht und eingedickt. Nachts kam der Dorfpolizist hierher, um Mundharmonika zu spielen, damit die Muskocher beim Kochen nicht einschliefen. Zuerst kochten die Bewohner der Mühle, dann die Nachbarn aus Klešice und schließlich auch die Leute aus den umliegenden Dörfern. Die Kochanlage in Klešice war bis 1929 in Betrieb.
SMAŻALNIA POWIDEŁ ZE WSI KLEŠICE
Lokacja: Klešice / powiat Chrudim
Datowanie: XIX wiek
Sposób realizacji: translokacja
Zbudowana w drugiej połowie XIX wieku smażalnia powideł była pierwotnie częścią młyna rodziny Korabów. Specjalny mechanizm był napędzany przez koło wodne za pomocą dwu drewnianych transmisji. W razie braku napędu wodnego mogły mieszadłem obracać ręcznie dwie osoby za pomocą korby. Smażalnia jest wyposażona w trzy kotły miedziane z oddzielnym ogrzewaniem i różną prędkością obracania mieszadeł w zależności od wielkości koła przekładniowego. Potrzeba różnej prędkości mieszania wynikała z wymagań związanych z odpowiednim sposobem przetwarzania owoców, mianowicie śliwek, renklod albo jabłek. Pierwszy kocioł był przeznaczony do gotowania owoców, drugi do masy owocowej po usunięciu pestek albo nasion, w trzecim kotle dochodziło do powolnego zagęszczania powideł. Nocą przychodził strażnik gminny grać na akordeonie, żeby obsługa podczas smażenia nie zasnęła. Najpierw smażyli domownicy z młyna, następnie sąsiedzi, a dopiero potem inne osoby z dalszej okolicy. We wsi Klešice smażalnia powideł funkcjonowała do 1929 r.
