BIENENHAUS AUS NOVÁ VES BEI JAROŠOV
Standort: Nová Ves bei Jarošov / Bezirk Svitavy
Datierung: 19. Jahrhundert
Art der Umsetzung: wissenschaftliche Kopie
In dem mit Brettern verschalten Bienenhaus befinden sich Bienenstöcke und -körbe aus Holz und Stroh sowie Imkerwerkzeuge. Ursprünglich wurde Honig von Wildbienen gewonnen. Seit dem frühen Mittelalter gab es Versuche, Bienen außerhalb des Waldes zu züchten – zunächst in angepassten Baumstämmen, später in aus Brettern gefertigten Bienenstöcken. Zu dieser Zeit wurde begonnen, neben dem Honig auch das Bienenwachs zu nutzen. Die Weiterentwicklung der Bienenzucht erfolgte in der Zeit nach dem Dreißigjährigen Krieg und unter der Herrschaft Maria Theresias. Zunächst verkauften Imker ihren Honig gewinnbringend auf Märkten. Als sie mehr davon produzieren konnten, fand Honig auch in der dörflichen Umgebung beim Kochen Verwendung. So wurden damit zu festlichen Anlässen zubereitete Breigerichte oder Gebäck gesüßt. Dem Honig wurde eine schützende Kraft gegen Krankheiten zugeschrieben.
PASIEKA ZE WSI NOVÁ VES W POBLIŻU MIEJSCOWOŚCI JAROŠOV
Lokacja: Nová Ves k. miejscowości Jarošov / powiat Svitavy
Datowanie: XIX wiek
Sposób realizacji: kopia konserwatorska
W środku deskowanej pasieki znajdują się drewniane i słomiane ule oraz narzędzia pszczelarskie. Początkowo zbierano miód dzikich pszczół. Było to zajęcie osób zwanych bartnikami. Od początku średniowiecza pojawiają się próby hodowli pszczół poza lasem – najpierw w odpowiednio przygotowanych pniach drzew, później w deskowanych ulach. W owych czasach oprócz miodu zaczęto wykorzystywać też wosk pszczeli. Do kolejnego rozwoju hodowli pszczół dochodzi w okresie panowania Marii Teresy. Hodowcy pszczół miód najpierw sprzedawali na targach, później spożywano go również w środowisku wiejskim. Miód używano do słodzenia różnych potraw, kaszy albo wypieków. Miód ceniono również ze względu na jego właściwości lecznicze.
